Nigdy nie mów nigdy. 

Kopce wzniesione siłą natury tyle tysięcy lat temu a nadal są dla nas przygodą i fascynacją.

Dla mnie jest to symbol niezmierzonej siły, pokonania słabości, zwyciężenia umysłu nad ciałem!

Przecież wchodząc na szczyt dokonujesz swoistego cudu, maczasz głęboko palce w dokańczaniu dzieła, które tyle milionów ludzi wygrywało i wygrywać będzie.

Czy teraz nadal uważacie, że lepiej na wakacje jechać nad morze i leżeć bezczynnie na plaży albo opalać się do czerwoności bądź oparzeń n-tego stopnia skóry?

Muszę znów tu napisać. Znów czuję się źle. Cóż, mogę stwierdzić, że jednak ten dzień jest niebem w porównaniu z sobotą.

Czyżby kolejne moje domysły mnie przytaczały?

Zna może ktoś złoty lek na porzucenie miłości..?

Dałabym nawet połowę swojej duszy, aby już tak piekielnie nie bolało..

Jeśli byś kiedyś to przeczytał, to wiedz, że wtedy w grudniu, i w listopadzie, byłeś dla mnie o wiele ważniejszy niż ja do Ciebie. O wiele. Nie pokazywałam tego, nie dałam się nawet.. dotknąć.. ale teraz żałuję. Bo zniszczyłeś swoim odejściem więcej niż mogłabym sobie wyobrazić...

Niż Ty też sobie możesz wyobrazić! Nie rozmawialiśmy już od prawie pół roku, brakuje kilka dni, a ja nadal idę do tej cholernej szkoły, codziennie, z nadzieją, że ŁASKAWIE mógłbyś choćby słowo ze mną zamienić.. A tak zapewniałeś! "Zawsze będziesz dla mnie bliską osobą..".. Na tyle bliską, żeby tylko spoglądać na nią spod okularów przeciwsłonecznych?! Tyle jestem warta? DZIĘKUJĘ KOCHANY PATRYCZKU, DZIĘKUJĘ, KURWA, DZIĘKUJĘ!!!!

Czego Ty jeszcze chcesz od życia?

Miłość, przyjaźń.. to powinno się liczyć.

Chyba nie umiesz tego doceniać na tyle, aby być szczęśliwym.

Przepraszam.. to przeze mnie. Ja Ci popsułam swoją obecnością 1,5 miesiąca..

Pięknego miesiąca..