"Ile razem dróg przebytych.. Ile ścieżek przedeptanych..." No właśnie ile? Czy aż tak dużo? Przecież nasze życie jest krótkie, więc ile tych dróg zdołamy przejść, na ile poznać drugą osobę, nacieszyć się nią. Jest wiele chwil kiedy wątpimy czy to co robimy do czegoś prowadzi i czy ma jakiś cel. Ma cel, ale musimy odkryć go sami i to bywa trudniejsze od samego jego zdobywania. A co gdyby przeżyć życie bez narzucania sobie celów, bez ambicji i planów. Czy człowiek potrafi cieszyć się chwilą i nie troszczyć się o jutro? Wątpię, ponieważ boimy się przyszłości. Wolimy ją zaplanować na wszelki wypadek, ale nie potrafimy pojąć, że z tego planowania i tak nic nie wychodzi.

Nie dobrze mi jest z ludźmi, ale bez nich jeszcze gorzej. Ciężko jest znaleźć kompromis. Ciężko jest być pomiędzy, bo albo cały oddajesz sie ludziom albo tylko sobie. Nie można rozdzielać po połowie, bo twoja dusza może w końcu się rozerwać.

Filozofiołki 15.03.2012

"Ach, to nie było warte
by sny tym karmić uparte
by stawiać duszę na kartę
ach to nie było warte.
Ach, to nie było warte by nosić łzy nie otarte
i by mieć serce wydarte
to wcale nie było warte..."

Maria Pawlikowska- Jasnorzewska