Zaćma wrodzona
Zaćma wrodzona (cataracta congenita) - zaćmienie soczewki występuje już w momencie urodzenia, występuje jako:
- zaćma warstwowa, okołojądrowa (cataracta zonularis, perinuclearis) - rozwija się w warstwie położonej obwodowo względem jądra zarodkowego, a zaćmienia biegnące współśrodkowo leżą w obrębie jądra płodowego; zaćmienie jest mniej wysycone w centrum, stąd upośledzenie widzenia jest tylko częściowe, obwód soczewki jest przejrzysty; jest ona najczęściej spotykaną odmianą zaćmy wrodzonej,
- zaćma jądrowa (cataracta nuclearis),
- zaćma całkowita (cataracta totalis) - które uniemożliwiają prawidłowe widzenie plamkowe i powodują brak możliwości rozwoju zdolności widzenia u noworodka; powstaje wtórne niedowidzenie (amblyopia); przy obustronnej zaćmie całkowitej rozwija się oczopląs i zez,
- zaćma torebkowa przednia i tylna (cataracta capsularis anterior et posterior),
- zaćma biegunowa (cataracta polaris anterior velet posterior),
- zaćma błoniasta (cataracta membranacea) - pojawia się wtedy, gdy w pierwszym okresie życia dochodzi do przerwania ciągłości torebki soczewki i wchłonięcia się jej mas.
Podstawowym objawem zaćmy wrodzonej całkowitej jest biała źrenica (leucocoria). Drugim objawem, charakterystycznym dla niewidzących dzieci jest odruch palcowo-oczny Franceschettiego. Polega on na uciskaniu przez niemowlę oczu (piąstkami lub kciukami obu dłoni).
Zaćma wrodzona częściowa może być rozpoznana dopiero u kilkuletniego dziecka, gdy upośledza widzenie na tyle, że zostaje zauważone np. w szkole przez nauczycieli lub rówieśników, lub też gdy jej rozwój postępuje w wieku późniejszym.
Zaćma nabyta
Zaćma nabyta (łac. cataracta acquisita), którą w zależności od stopnia zaawansowania dzielimy na:
- zaćma początkowa (cataracta incipiens) - występuje zmętnienie na obwodzie soczewki
- zaćma zaawansowana (cataracta provecta) - zamglenie obejmuje całą soczewkę powodując upośledzenie wzroku
- zaćma niedojrzała (cataracta immatura lub praematura) - zamglenie powoduje ślepotę
- zaćma dojrzała (cataracta matura) - występuje całkowite zamglenie soczewki
- zaćma pęczniejąca (cataracta intumescens) - soczewka chłonie wodę i dlatego pęcznieje
- zaćma przejrzała (cataracta hypermatura) - włókna soczewki ulegają stopniowemu upłynnianiu, powodując przesunięcie się jądra soczewki w dół. Upłynnione masy soczewki mogą jednak spowodować zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego (łac.Irydocyclitis phacolytica) lub zapalenie wszystkich tkanek wewnątrz oka (łac.endophtalmitis), które może spowodować nieodwracalną ślepotę.
źródło: Wikipedia