wirujesz jak obłok, wynurzasz się z bramy 
a ja jestem głodny, tak bardzo głodny
kochanie, nakarmisz mnie snami
zielony Żoliborz, pieprzony Żoliborz
rozkwita na drzewach, na krzewach

sesja letnia.

Sesja to zdecydowanie czas oczyszczenia i wyjaśnień niewyjaśnionego.

Podłoga w moim mieszkaniu błyszczy się jak psu jajca. Dam sobie rękę uciąć za to, że przez ostatnie kilka dni była umyta więcej razy niż przez ostatnie kilka miesięcy. Sesja doprowadza do tak skrajnych rzeczy jak wygrzebywanie starych maili, na które nie zdąży się bądź nie chce się udzielić odpowiedzi. Jeżeli takiego maila ktoś do mnie napisał- może się spodziewać odpowiedzi w czasie sesji. Nawet tak bezproduktywne zajęcie jak odświeżanie strony w celu zobaczenia, czy ktoś przypadkiem nie zrobił się dostępny na gronie, może wydać się nie lada rozrywką.

A nawet sobie nie wyobrażacie ile ciekawych programów puszczają w tym okresie w telewizji! Ewidentnie robią to na złość studentom. Może telewizja wraz ze szkołami wyższymi ma w tym jakiś interes? Czyżby uczelnie korzystały z tego, że pozbywają się kolejnych studentów ze swych murów? Chyba napiszę na ten temat pracę magisterską!

Jest kilka faktów, które ewidentnie świadczą o tym, że zbliża się sesja. Na gadu pojawia się z dnia na dzień coraz więcej żółtych słoneczek, ewentualnie chowają się za niebieską chmurką, co nie zmienia faktu, że żółte dalej są. Na gronie wzrasta liczba wypełnianych ankiet. Niektórzy szaleńcy dochodzą do liczby sześćdziesięciu i więcej. Nagle znajdują się nowi, dawni, zapomniani znajomi, którzy masowo wysyłają zaproszenia na wszystkich możliwych płaszczyznach zaproszeniowych. Istny szał.

Dobrze, że sesja jest tylko dwa razy do roku, bo serwery gadu padałyby częściej, a wszystkie pomysły na nowe ankiety wypaliłyby się po kilku dniach.

Oto moje małe przemyślenia w trakcie drugiej sesji w moim życiu. Ciekawe co będzie dalej?

Ahoj, do boju przyjaciele! (-;