it all starts in my subconscious 

Sekcja strachu w oczach, kuzynką strachu jest 'miłość', ich milion monet na pokaz, powiedz im jak mogłabym ginąć za to.. Park róż, za rogiem mróz, powiek chłód - nic więcej, w mej dłoni Twa dłoń - to mój przetarg na szczęście. Światem ciągle targa wiatr, powiedz, że jak hula hop, dałabym bratu wszystko - bez żartów, została skóra z rąk. Nie widzą tych światów, pewnie pomyślą bzdura, co? Nie chcę zmieniać tematu, nie chcę już się wkurwiać wciąż. I wiesz, że coś łączy nas dziś, pociąg do cyfr, nie. To nie Ty, nocą jak nikt - płynąc łodzią po sny, myśl.. zamykaj oczy i śnij ten sen, bo warto jest, gdy nie tylko Ty śnisz w nocy ten sen.. I wiesz, że razem, gdy mamy dosyć czegoś w tym, bez ucieczki w świat braw, chcę zawsze z taką wiedzą żyć. Że mogę żyć, blisko szczęścia - zdrowym człowiekiem być, dotyk tlenu miesza dym, a w mej głowie park róż wciąż.. Moje życie barwi coś o czym nie ma w czasopismach, choć staram zrozumieć się jak długo może potrwać to. Piszę to - o czym Ty nie pomyślisz wątpiąc i nie ma nas, kiedy w nas to przestaje bić. Nie tylko brzask raz po raz dodaje nam sił, więc mam park róż. Sekcja strachu w oczach, powietrze w klatce mnie zemdliło, kiedy szłam do Ciebie - to pewność, bardziej niż naiwność. Mówiłaś do mnie, że będzie dobrze, kiedy w końcu trafię tam? Budując swej biografii czar, ja pierdolę, po tamtej stronie nic nie mam, to jest chore. Jadę do Ciebie, tak będzie najlepiej - to czuję. Rozstaję się z gniewem, już chyba tylko Ty mnie rozumiesz i przyjaciół mam kilku, w zasadzie dwóch lub trzech, świat wygłodniałych wilków daje mi chłód, słów szept. Sama często biegnę za niczym, jak w piekle cerber bez smyczy. Świat staje, gdy mogę Cię wreszcie w ramiona pochwycić i wiesz, że razem, gdy mamy dosyć czegoś w tym, bez ucieczki w świat braw, chcę zawszę z taką wiedzą żyć, że mogę żyć.. Chciałabym, nieważne jak, ale myślę o tym często, zostawić jakiś ślad w tym, czym Ty nazwiesz codzienność. Zacisnąć w garść ten świat, by poczuć dotyk słońca. Potrafię pisać, jakbym odczuła motyw końca. 

I used to have someone at 3am that I could call, now it 

just rings and I don't get nothing at all

Where you at girl?

Oh these times are hard, yeah they're making us crazy, 

Don't give up on me baby.