Cześć, Magda. 

Nie chciałaś dać hasła, to postanowiłam napisać na tym fbl, bo linka i tak dostaniesz. Zanim wyjdziesz, to chciałabym, żebyś przeczytała to do końca.. te parę słów. Martyna pisze, mam nadzieje, że mnie jeszcze pamiętasz,

Dużo myślałam o tej sytuacji i sama nie wiem, dlaczego tam postąpiłam. Cholernie się z tym czuje, nawet nie wiesz jak bardzo. Słowa wypowiedziane w Twoją stronę teraz uderzają we mnie z podwójna siła, bo nie pomyślałabym, że kiedykolwiek będę do tego zdolna, aby napisać tak do osoby, której ufałam i nadal ufam bezgranicznie, mimo że poznałam ją w Internecie.

Zatyka mnie, autentycznie mnie zatyka. Nie wiem, co mam pisać, straciłam całkowicie wątek. Chciałam Ci tutaj wszystko napisać, bo osobiście nie jestem w stanie, a mam pewność, że przeczytasz.

Więc może zacznę trochę nietypowo od tego, pamiętasz jak się poznałyśmy? Przypadkowo przez Maćka, a rewelacyjnie się dogadywałyśmy. Pisałyśmy ze sobą na fob, esy i nawet rozmawiałyśmy przez telefon. Miałyśmy ze sobą bardzo dobry kontakt, ufałyśmy sobie. Pamiętasz, gdy płakałaś mi do telefonu? Wiedziałaś, że możesz dzwonić do mnie, kiedy tylko chcesz, a ja zawsze Ci pomogę. Strasznie było żal mi tego jak cierpisz przez Maćka, za wszelką cenę starałam się Ci się pomóc. Po tej jakże znajomości przez Internet nareszcie się spotkałyśmy. Spędziłyśmy miło dzień, a następnego dnia napisałaś mi, że kręcisz z Kubą i wgl. Potem zaczęłam nieźle na Ciebie najeżdżać, wiem, że źle zrobiłam, ale po prostu zabolało mnie to, że przyjaciółka zabrała mi chłopaka. Szczerze Ci powiem, że nie musisz być zazdrosna o mnie i o to, że Kuba jeszcze kiedykolwiek do mnie wróci, bo nie wróci. Naprawdę cieszę się z Twojego szczęścia, nie potrafiłabym Ci czegoś takiego zrobić. Byłaś dla mnie jak siostra, dlatego piszę tutaj do Ciebie. Minął miesiąc. Miesiąc, w którym zdążyłam przemyśleć sobie wiele spraw i poukładać wszystko. Miesiąc, w którym się strasznie od siebie oddaliłyśmy, w którym zapomniałaś pewnie o mnie. Przyznam, brakuje mi Cię, rozmów z Tobą o wszystkim i o niczym. Razem potrafiłyśmy śmiać się z niczego i płakać. Miałyśmy w sobie to wsparcie. Wiem, że pewnie nienawidzisz mnie po tym, co ja wypisywałam na Twój temat, ale po prostu nie wiem.. W tamtej chwili nie mogłam inaczej. Nie chce wracać do tego, co było między mną, a Kubą, gdyby mi na nim wciąż zależało, jemu bym napisała coś, a pisze to właśnie Tobie. Ta przyjaźń jest dla mnie jedną z najważniejszych w moim życiu. Gdybym miała wybierać między Tobą, a Kubą wybrałabym Ciebie. Bo to właśnie Ciebie kocham jak własną siostrę. Miałyśmy strasznie dobry kontakt. Wszystko się zepsuło. W ostatniej notce napisałaś to, co się stało to się nie odstanie masz racje. Ale nie warto wracać do przeszłości, było minęło. Niczego nie da się naprawić, ale zawsze można wszystko zacząć od nowa. O niczym innym teraz nie marze. Bolało, ale już mnie to nie boli. Chce po prostu odzyskać przyjaciółkę. Tylko tyle chce, czy to aż tak wiele? I Tak poznałam Justynę, ta, którą tak nienawidzisz. Naprawdę bardzo fajna, sympatyczna, miła dziewczyna. Możesz być o to zła, ale tylko ona mnie rozumiała w tych pustych dniach. Słowa nie wyrażą tego ile waży strata.. Nie wiem, co z tym zrobisz. Możesz usunąć, możesz nie odpisać, wcale bym się nie zdziwiła, ale zapamiętaj to.

Brakuje mi Ciebie, Magda. 

Posłuchaj. 

Ode mnie, dla Ciebie! 

TO JA.