you know who i am. or not. 

tak mnóstwo niewypowiedzianych myśli tłoczy się w mojej głowie że zaczynają nachodzić na siebie i tworzyć gęstą mgłę, która przesłania mi rzeczywistość. codzienna przeprawa przez tę mgłę jest tak wyczerpująca... już zaczyna brakować mi siły. tak po prostu. ale nie poddam się. o nie! dotychczas nigdy nie poddawałam się bez walki i tym razem nie mam zamiaru tego zmieniać! jako rzecze mój ukochany różowowłosy ognik: 'nieważne co wydarzy się jutro - będę walczyć, żeby żyć DZIŚ' amen, moi drodzy! amen. w całej tej sytuacji wcale nie pomagają kłębiące się wewnątrz mnie nienazwane uczucia. przesyt dużych informacji: dobrych i złych, w chaotycznym przemiale... trudno jest się w tym odnaleźć. zwłaszcza osobie, która nie jest doświadczona w okazywaniu tego co trzyma w środku. ale góra lodowa serce powoli się topi. dajcie mi jeszcze trochę czasu, tak, żeby to ciepło płynące z energii ludzi i świata wokół rozpaliło wiecznie tlącą się we mnie iskrę i wznieciło ogień z którego tak słynę