Coming home 

A mówiłem że nigdy tutaj nie wrócę. Wkurzało mnie to, nie dodawałem notek i w ogóle. I jakoś ostatnio zastęskniłem za photoblogiem.

Nazwa się zmieniła, chcę się odciąć od revengera. Usuwając zdjęcia czytałem sobie te wszystkie stare notki i dopiero teraz widzę jaki głupi byłem. Wiecznie problemy doły itd. A teraz jak na to patrzę nasuwa się pytanie: Po jasną cholerę to komu, czy to ja kiedyś tak myślałem i taki byłem? Takie myślenie raczej nigdzie by mnie nie zaprowadziło.

Tak więc nie uświadczycie tu już mojego użalania się nad sobą i tym podobnych rzeczy. Będzie więcej mojej twórczości, jakkolwiek słabej ale zawsze mojej. Będzie trochę krytyki, nie zawsze konstruktywnej. I będą wspomnienia dawnych lat, szczególnie liceum...

No i będzie wilk. Dużo wilka. Nawet za dużo wilka...

Chociaż z mały opóźnieniem, ale życzę wszystkim Wesołych Świąc i Szczęśliwego Nowego Roku. I małego kaca w Nowy Rok, bo bez kaca to żadna zabawa.

***

Jak pierwsza gwiazda

na nocnym niebie

już lśni

Tak moje szczęście

wśród tłumu ludzi

gdzieś tkwi

A ja wciąż czekam

Na wybawienie

Na oczu Twoich

Jedno spojrzenie

Na uśmiech widziany

choćby przez łzy...

Czas nasz ucieka

nieubłaganie

z nim Ty

Kolejne twarze

rozmyte przez

wspomnień mgły

Lecz nie uciekam

Nie tracę nadziei

Wierzę w swe szczęście

Że się coś zmieni

Choć żal minionych

Na zawsze straconych

Lat tych...

***

Bydgoszcz,

8-9 grudnia 2010

D.M