Przez ostatnie lata funkcjonowałem jak dobrze zaprogramowany robot praca, dom, gierki, wieczne studiowanie. Niby stabilnie, niby spoko, ale jak spojrzałem na siebie z boku, to miałem jedno pytanie: Tak chcesz żyć?

I chociaż fizycznie nie mogę cofnąć się w czasie, to mentalnie zrobiłem skok do przeszłości. Do lat nastoletnich, sprzed pewnego sercowego incydentu, kiedy jeszcze miałem pasję i coś, co faktycznie sprawiało mi radość. I tak sobie pomyślałem co wtedy naprawdę mnie kręciło?

Odpowiedź przyszła szybko - stroje piłkarskie. Te z czasów, kiedy football nie był jeszcze napchany kasą tak jak i ja xdxd. To było coś, co mnie cieszyło, co budziło emocje i co, jak się okazuje, nadal sprawia mi frajdę.

Oto cząstka mojej radości tak, kolekcjonuję. I nie, nie zamierzam przestać.