przeżyję, za Ciebie 

daj mi chociaż chwile swojego czasu

bo jestem

coraz słabsza

kości mam jakby

bardziej kruche

a oddech

coraz płytszy

czasem zastanawiasz się co widzisz w tych wszystkich twarzach, każda z nich paradoksalnie składa się z tego samego

oczy, nos, usta, kości policzkowe, brwi

każda z nich potrafi pokazywać te same emocje

każda z nich jest wyuczona tego, jak na ciebie reagować

i chociaż jest ich tyle, widzisz jedną

jesteś nauczony reagować tylko na jedną, nie zaprogramowano cię tak samo

jesteś wybrany, bo sam wybrałęś

nie potrafię stanowczo określić jednej cechy, która wszystko zmienia

nakreślić tej jednej               rysy

to co mówią usta, tego nie myśli głowa

i bądź tu decyzyjny?

wszystko, wszystko niszczymy. a to mylne bądź nie mylne wrażenie, że ona buduję sprawia

że zawracam

wszystkich wymienić, podmienić, zamienić czy przemienić byleby tylko ich cień nie różnił się od reszty

żaden z nas zapytany dokąd idzie nie odpowie, że go to nie obchodzi

mój problem polega na tym, że nie jestem ani pierwszą ani nawet piątą osobą, która jest przejęta

nigdy nie obchodził mnie skręt w prawo czy w lewo, wszystko we mnie zawsze chciało iśc prosto

taranując, przesuwając, usuwając

byleby iść, byleby nigdy NIE dojść

koniec czegokolwiek zawsze mnie przerażał, dlatego nigdy się na niego nie godziłam

bez względu na forme czy stylistykę tego co przeczytałam, nie dałam się wpychać w słuchanie tego co słyszę

nawet jeśli byłoby lepiej, może byłoby to dobre i słuszne

może dziś stałabym w innym miejscu brodząc w szansach, które dostałam

jednak nie mając szans, nie muszę się zastanawiać

a z racji tego, że każda moja decyzja nie jest poprawna, pewnie wychodzi mi to na lepsze

równowaga przed dwuszeregiem zmartwień i niedomówień

kiedy ją poznałam

jej oczy wdarły się w moje żyły 

i nie potrafię ich wyciągnąć

wyobrażam sobie jej twarz, lekko zarumienioną, oblaną promieniami słońca, wyblakłą od pomyłek

nie chce już szukać, tak samo jak ja

i desperackim byłoby krzyknięcie "kochaj mnie"

ale kto inny, jak nie ja

jest tak nieudanym dzieckiem, owocem

zrodzonym z właśnie czego?

desperacji

każdy człowiek po drugiej stronie pasów czuje się bezpieczniej niż na środku

ale

nie ja

ale

nie ty

rozjedź mnie