elokwentni schizo i złote myśli 

Wciąż pamiętam ten pierwszy raz, kiedy tu przyszłam.

To były ciężkie cztery lata ... i jestem po prostu szczęśliwa, że nie jestem już tą osobą.

Ostatnio trudno było mnie złapać...zbyt długo byłam sama
Moi starzy przyjaciele?-Każdy z nas ma swój własny świat
Każdy ma nowych znajomych i środowisko,jednak w środku każdy jest sam.

Często wydaje mi się,że to jakaś gra- że jestem w cholernym dołku, z którego nie potrafię się wydostać...


Trudno jest przełknąć to gówno,jakie pojawia się w mojej głowie mimo tego,iż powinnam być szczęśliwa.
Nie mogę jednak  po prostu usiąść i tarzać się we własnym smutku ,jednak wierzę,że dojdę do tego,czego chcę... Już nie jestem tym,kim zawsze byłam i z tego równierz się cieszę. Trudno będzie mnie doścignąć.Trudno będzie dotrzymać mi krokuTrudno będzie dojść za mną
Nie dam sobie wmówić,że świat nie jeste piękny. Jestem tu tylko na chwile, potem umrę i nie zostanie po mnie nic.
Wszyscy,którzy twierdzą inaczej mogą się pieprzyć.Pozostanę sobą.


Myślę, że zaczynam tracić swoje poczucie humoru.Wszystko jest takie spięte i smutne.

Nie potrzebuję żadnego cholernego służącego, łażącego za mną wszędzie i próbującego wycierać mi tyłek
Śmiejącego się z każdego żartu, który powiem, chociaż połowa z nich nie jest w ogóle zabawna..
"
Dawniej chciałam wpasować się w każde miejsce,każdą szkołę
Śniłam o tym, żeby być jednym z tych super dzieciaków, nawet jeśli miałabym zachowywać się jak przygłup
Stałam i próbowałam być, jak oni