Kontakt na PM, siema :3 

Nie pozwól mi znów umierać.

Wciąż pamiętam każde wyszeptane słowo.

W mojej głowie ten czas płynie wolniej, bo jest parę spraw, których braku nie zapomnę.

Dziś zamknę oczy, policzę do dziesięciu, pstryczek, nim otworzę je, życie nabierze sensu.

Wychudzenie słów, nadwaga myśli i niedowaga umiejętności ich połączenia.

Jest taki moment, w którym zaczynasz widzieć trochę inne rzeczy, trochę więcej.

I ta świadomość, że kocham kogoś tak podłego, jak on.

Było fajnie przez chwilę, depresyjnie przez długie miesiące.

Myślałam, że znikniesz, jak każdy inny koszmar.

Brakuje czasem słów, by mówić, jak smutno jest, gdy kogoś brak.

Własny świat nagle wydał się tak obcy, tak pusty i chłodny, nieistotny.

Chodź, poszukamy te milion powodów, które utwierdzą nas w przekonaniu, że nie warto rzucać się pod pociąg.

Wspomnienia uświadamiają, jak bardzo spieprzyliśmy rzeczywistość.

Czasami tak trudno spojrzeć na kogoś, od kogo kiedyś nie mogliśmy oderwać oczu.

Kiedy zamknęłam przed Tobą drzwi zrozumiałam, że po drugiej stronie zostawiłam swoje serce.

Gorzkie, jak pierwszy papieros, jak wódka bez przepicia.

Gdybym znaczyła coś dla ciebie umierając, chciałabym umierać codziennie.

Pozwól że opowiem Ci o znajomości która trwa, chociaż nie jest pewna swojej przyszłości.

Lód w mojej krwi rani moje żyły i czuję chłód kolejnych dni, które pewnie jeszcze przeżyję.

Biegnę przed siebie nieznaną mi drogą, nie wiem gdzie, po co i nie wiem dla kogo.