po prostu życie, nie? 

deszczowy warszawski dzień, skłonił mnie żeby tu wejść i znowu pozostawić kilka wspomnień. 

przede wszystkim muszę powiedzieć sobie otwarcie, że wreszcie uporządkowałam swój życiowy bałagan. teraz od jakiegoś czasu wszystko jest na swoim miejscu, choć zmienia się ciągle. ten rok od początku był szaaalony. ciekawe jak się skończy, ale mam nadzieję że już spokojnie. przeczytałam kilka wpisów, które znalazły się tu około rok temu i stwierdzam, że moje cuda na które czekałam się spełniły. czekałam aż się doczekałam. zostałam wynagrodzona haaaa. a tak na poważnie to chcę powiedzieć, że mimo iż było kilka złych rzeczy w ostatnim półroczu to teraz jest bardzo dobrze. nastąpiły zmiany, których tak naprawdę nie powinno być. po prostu od początku powinno być tak jak jest teraz. od jakiego początku? sama nie wiem .. rok, pół roku wstecz? cięzko mi to stwierdzić. ale najważniejsze jest to co teraz i tu. jestem szczęśliwa. czuję, że jestem na właściwym torze w swoim życiu, takim który jest dobry dla mnie. skończyłam z autodestrukcją. i kropka.