Piękno jest wte­dy, gdy nie pot­ra­fimy opi­sać te­go co czu­jemy, te­go co widzi­my i te­go co doświad­cza­my w da­nym mo­men­cie. To jest długi pro­ces, który mu­sisz zro­zumieć. Ja nie mogę Ci po­wie­dzieć, jak do­tarłam do te­go pun­ktu, po­nieważ Ty sam mu­sisz od­kryć czym jest piękno. Jes­tem ko­bietą, która widzi je w każdej se­kun­dzie swo­jego życia, a to także spra­wia, że jes­tem szczęśli­wym człowiekiem. Pot­ra­fię do­cenić za­pach, ja­ki uno­si się w po­wiet­rzu po burzy, do­tyk wil­gotnej tra­wy, wschód słońca, lot bociana, uśmiech dziec­ka, dźwięk mu­zyki, na­turę w każdej pos­ta­ci, wiatr, pi­cie czys­tej wo­dy, od­dycha­nie, po pros­tu...życie. Ludzie mogą zab­rać mi wszys­tko, ale nig­dy nie od­biorą mi świado­mości te­go, czym jest szczęście i war­tościowe życie. Pieniądze, no­we sa­mocho­dy, no­wy te­lefon, dro­gie wa­kac­je w ho­telu, rzeczy, rzeczy, te wszys­tkie rzeczy...na­wet gdy­bym wyg­rała mi­liony, nic by się nie zmieniło. Zaw­sze będę szczęśli­wa, po­nieważ pot­ra­fię do­cenić piękno życia. Zaw­sze i wszędzie.

Dobranoc