nadzieja to cmentarz 

A może to pomoże...?

Co zrobić, kiedy nawet sama nie wiem co się dzieje.

Obiecałam sobie, że zabiorę się za pisanie. Tyle osób już mnie pytało co z moim blogiem. Blog był, ale trudno pisać nie wylewając całej duszy. Zacznę milionowe podejście do bloga, który może zniknąć równie szybko jak powstał, ale przecież nikt nie będzie płakał z tego powodu.

Dzisiaj dzień wolnego, dzień lenia. Tak bardzo pragnę wakacji. Ten rok chyba mnie przerósł. Ale jeszcze 1,5 miesiąca. Bez spin i zgrzytania zębami, obiecuję. Zacisnę oczy i dotrę do celu, jak zawsze. 

 

Feels like I'm weaking from the dead

And everyone's been waiting on me.

'Least now I'll never have to wonder

what it's like to sleep a year away. 

 

https://www.youtube.com/watch?v=G133kjKy91U