Wszystko mija powoli. Jesteś chwilą którą rozwieje zgubne przeznaczenie. Inaczej to wszystko miało wyglądać, miałam być szczęśliwa i być jak każda niczym nie wyrózniejąca sie nastolatka, jednak ktoś (właśnie, KTOŚ) chce inaczej. I żyje. Moimo wszystko trzeba. Kocham to kim i czym jestem, czymkolwiek i kimkolwiek jestem. Może czas sie przekonać jaka dusza siedzi pod warstwą skóry mięśni i sinych żył.. byćmoże.

________________________

Kolejny dzień, codzienna rutyna.. Tak jakby nic nie miało swojego miejsca. A jednak chcesz wszystko przywrócić do normy.. Dlaczego ? Nie umiesz odpowiedzieć, ale mimo wszystko chcesz być. Moja mroczna dusza i tak Cie wciągnie w swoją otchłań, kiedy zgasną już jakiekolwiek iskry nadzieii na sens by nie zmieniać nic. By być, aby być. Z własnego złego wyboru.. Ale teraz nie wybieram, pozostaje sama dla siebie, póki nie odezwie sie samotność. Wtedy pójde kupić paczkę żelek i będe odgryzać głowy misiom, którzy odwarzyli sie popatrzeć mi w oczy. Miałam chwilowe towarzystwo, może wystarczy, szkoda że nie krzyczą gdy sie je zjada, ani nie prostestują kiedy masz taki zamiar. Tak jak wszystko, to tylko chwila, która ucieka nam przez palce.

______________________

-Może czas do nauki młoda damo ?

-nie wydaje mi sie..

-Idź, ogarnij sie!

(Przeklęta podświadomość.)

Czas do nauki, spr. z chemii. Nie zawale tego, nie tego.