Miałam kiedyś przyjaciela...

Miałam. Wyobraź sobie kogoś, kto jest Ci cholernie bliski,

wie o Tobie dosłownie wszystko. Nawet jeśli nie macie ze sobą kontaktu pojawia się zawsze wtedy, kiedy go najbardziej potrzebujesz. Zawsze wie jak Ci poprawić humor, jak powstrzymać od głupoty, a nawet nie musi się za bardzo starać bo na sam jego widok już czujesz się lepiej.

I wyobraź sobie, że mówi do Ciebie coś, co w odwrotnej sytuacji niegdyś sprawiło że to on był tak szczęśliwy, że ludzie się Ciebie pytali coś Ty mu dała, i że skakał z radości. Jego słowa sprawiły, że poczułaś się tak jak on wtedy. Wróciła nadzieja, szczęście i chęć do życia, radość bez powodu. Słowa które do Ciebie powiedział to już nie jakieś pierdoły tylko najszczersze uczucia, wiesz że nie kłamie, bo za dobrze go znasz. i nagle co? Znika. Dziwne uczucie, znienawidzić najlepszego przyjaciela. W sumie to chyba gorsze niż zakończenie długiego związku z kimś. to boli bardziej... dużo bardziej...