Yo.

Właśnie uświadomiłem sobie bardzo ważną rzecz... Hunter. Zespół, który niemal zawsze towarzyszy mi w trudnych chwilach i który pozwala mi się odnaleść w tym świecie. Muzyka, którą tworzą oddziałowuje na człowieka właśnie w taki sposób, by ten miał siłę dalej grzęść w tym bagnie i nie oglądać się za siebie. By jeszcze dalej zapuszczać się w te ciemne i nieznane nam ostępy. Ostępy, które my nazywamy życiem. Prawda jest taka, że wszystko co nas otacza jest jedną wielką niewiadomą. Po co istniejemy? Jak powstaliśmy? Po co... Pytanie, które zaprząta głowe filozofów już od tysiącleci, jak i nie dłużej. I po dziś dzień nikt nie znalazł na to odpowiedzi. Wydaje mi się, że każdy z nas osobna ma swój własny cel... Różne od siebie. Ale to tylko moje własne, luźne warto dopomnieć, spostrzeżenie. Kto by tam się sugerował zdaniem takiego przeciętnego szaraczka, który nie potrafi poradzić sobie z sobą samym.

A tak btw... Dawno nic nie pisałem z jakimś tam sensem "lirycznym", toteż chyba najwyższy czas do tego wrócić. Znalazłem to gdzieś na dysku... Dawno temu to pisałem.

***

Rosnąco z otchłani.

Pociąga wyżej.

Karmienie zainfekowanych umysłów...

Grasujących w nocy...

Pozostawienie bezcielesnych muszli. 

Rozprzestrzenianie się choroby.

Zebranie siły przez nieszczęścia...

Zagłady mizernych owadów.

Jesteś bezradny wobec mnie,

Jesteś bezradny.

Karmienie na zainfekowanych umysłów.

Grasuje w nocy.

Pozostawienie bezcielesnych muszli.

Rozprzestrzenianie się choroby.

***

No i bym zapomniał o świetnym utworzę na koniec... Proszę: Hunter - Misery

https://www.youtube.com/watch?v=e9L04fB6d4Y