Już w dzieciństwie zetkełam się z baśniami.

Chyba jak każdy kto  ma/miał  rodziców czy dziadków... przecież są one przekazywane z pokolenia na pokolenie  to już tradycja,że dzieciom czyta się bądź opowiada baśnie. bo właśnie one wpływają na wyobraźnie, uczą  logicznie myśleć, rozwiązywać problemy i uczą moralności.

W baśniach zawarte są uczucia i wartości  takie jak: miłość,bohaterstwo,odwaga,lojalność,przyjaźń,szacunek,sprawiedliwość,pomoc,rozsądek,wiara i nadzieja

Baśnie są uniwersalne i ponadczasowe.W dzisiejszych czasach mylnie się uważa,że one są tylko dla dzieci- Tylko dla dzieci są niektóre.

Sam Andersen twórczości dla dzieci początkowo nie traktował poważnie, raczej jako zajęcie na marginesie pisarstwa dla dorosłych. Choć zastrzegał, iż jego baśnie to pudełka: dzieci oglądają opakowanie, a dorośli mają zajrzeć do wnętrza. Bardzo nie lubił, gdy jego baśnie od początku uznano za dzieła dla dzieci, bez głębszego sensu.

Coś w tym jest bo gdy sięgnęłam po nie,  po latach  to dopiero  je doceniałam ,zrozumiałam.

Cieszę się,że już od dzieciństwa towarzyszyły mi owe opowieści  bo wspomnienia i magia dzieciństwa powróciła razem z bohaterami bajek , dlatego dla mnie one także wartość sentymentalną. Największe wrażenie zrobiły na mnie  baśnie H.C Andersena dzięki którym wróciłam do odkrywania ich  na nowo.

Bajki mojego ulubieńca są nieco inne, mają swoisty klimat,zaskakujące spojrzenie na rzeczywistość i  na przedmioty codziennego użytku ( które często bywają bohaterami tych historii) nie każda z opowieści jest  optymistyczna,wesoła i kolorowa wiele z jego  baśni jest okrutnych,przejmujących,strasznych i brutalnych  dzięki czemu człowiekowi zapadają w pamięć i zmuszają do refleksji. 

W czym się kryję geniusz, magia i niepowtarzalności  utworów tego Poety ? 

myślę,że jego to nadzwyczajna wrażliwości na świat,dziecięca wiara w dobro,doświadczenia życiowe i pogoń za marzenami.

To on zainspirował mnie dzięki jemu wierze,że mogę bardzo wiele a los-Bóg-przeznaczenie będzie mi przyjazne,zrozumiałam,że nic nie bywa przypadkowe i że patrząc na świat z innej perspektywy można w nim  odnaleźć szczęście-siebie-miłość- powołanie,że jest tak wiele powodów do codziennej radości,miłości i wzajemnego szacunku.

chciałabym patrzeć na świat okiem  mojego mistrza  by czerpać z życia i ze otaczającego mnie świata co jest w nim najistotniejsze.