Miewamy czasem dni  a nawet uporczywe chwile , które często uświadamiają nas o naszej pustce.

Gdy samotność zapanuje nad nami  gdy stanie się naszą przyjaciółką  bez której  "zwykły" dzień byłby przepełniony wrarzeniami .
Powracamy do punktu wyjścia w tym przypadku samotności , która nam towarzyszy, nie potzrebujemy nikogo innego , zaczynamy się wręcz bać ludzi i za wszelką cenę unikamy kontaktu z nimi.Przecież to nie możliwe , jak teraz w XXI wieku można żyć samotnie ? A da się . Popatrzmy do okoła popatrzymy na kolegów  może oni włąśnie są samotni moze potzrebują kogoś ale  boją się zrobić ten pierwszy najważniejszy krok?. Mówią ,że są nieśmiali  , w cale nie ! Boją się zerwać przyjaźń z Samotnością . ona nauczyła ich życia ona pomogła   w trudnych sytuacjach  z nią przeżywali wzloty i upadki . Satali się nierozłączni .

We li­ve, as we dream  alo­ne