To wszystko jest dziwne.

Ja.

Moje myśli.

Ty.

Ty i oni wszyscy.

To miejsce.

Ten świat.

Wszystko co nas otacza.

Przytłacza mnie to.

Wszystko.

Ja.

I moje myśli.

Nie!

Nie wiem.

.

.

.

Nadal.

To jest popierdolone.

Ja.

I moje myśli.

Idź już.

Albo nie, zostań.

Może jednak Cię nie chcę.

Nie nie nie.

Zostań. 

KURWA!

Nienawidzę zmienności.

Czy to hipokryzja?

Nie wiem.

To jest dziwne.

Ja.

I moje myśli.

Moje uczucia.

Czuje zmieszanie, zmieszanie w moim pierdolonym sercu.

Może one chce się tylko pobawic?

Nie prosze. 

Nie chce krzywdzić ludzi.

To boli.

Mnie i ich wszystkich.

Nie wolno tego robić.

Nie wolno bawić się uczuciem.

Kim ja jestem.

Co ze mną nie tak?

Dlaczego?

Odpowiedz mi Dlaczego?

Dlaczego nic o sobie nie wiem.

Moje uczucia.

Czym one są dla innych?

Czym są dla mnie.

Czy ja w ogóle mam te uczucia?

Dlaczego?

Dlaczego moje serce jest niepewne.

Zmienne w decyzjach które podejmuje.

Dlaczego?

To wszystko jest dziwne.

Ja.

I moje myśli.