`Znikam gdzieś . . . 

4 miesiące.

Ktoś mi kiedyś powiedział, ze zapomnę..

Zapomniałam?

Nie.

Bo nie da się takiego człowieka zapomnieć.;(

Brakuje mi go często.

Wieczorem, wtedy jakoś bardziej.

jak zamykam oczy i myśli jak fale przypływają do mojej głowy. . .

Przypominają się rzeczy które dla mnie zrobił.

Cechy mojej osobowości, które bez niego by się we mnie nie wykształtowały...

Kurwa.. ;(

Pamiętam jak dziś ten ranek.

I słowa jakby nigdy nic wypowiedziane.

Jakby to było zdanie "Widziałem Jolkę w sklepie"

A nie "Twoje serce zaraz przeżyje kłujący silny ból, bo straciłaś dla siebie kogoś bardzo ważnego. On nie żyje. Człowiek, który tyle przekazał Tobie i nie tylko Tobie. Który jako jeden z nielicznych Cię rozumiał. I mu zależało na Tobie. Ktoś, o kim maży tyle osób."

To powinno być coś takiego..

Nie chcę przeklinać, ale nie mogę jakoś.

Czuję jak opadają emocje.

I gdzieś się ulatniają.

Mam tylko jakieś nic nie warte łzy w oczach..

Czuję jakąś taką obojętność powiązaną ze smutkiem...

"Bałagan - jakaś ściana między pokoleniami, z różnych przyczyn, a przecież to hamuje rozwój tak naprawdę, miałaś więc pewnie szczęście, miałaś przyjaciela, masz go, został jako część Ciebie, chociaż jego samego nie ma"

Ludzie opuszczają innch.

Nie tylko wtedy, gdy umierają. . .

Mogą też opuścić tak po prostu z siebie.

I załatwić to jednym zdaniem.

Ja pierdole. :(