photoblog.pl
Załóż konto

4 lata później. To samo miejsce, ten sam pokój, ta sama godzina. Ta sama ja. Wciąż naiwna, wciąż zależna od kogoś, wciąż teskniaca za zaslyszanym światem, którego nigdy nie miałam okazji poznać.

Tak długo udawałam ze jest wsZystko okej, ze teraz nie potrafię rozmawiać. O sobie, o swoich problemach, o swoich marzeniach.

Coraz częściej chciałabym sie nie obudzić.

Albo chociaż przespać ten czas i wstać jak wszystko będzie dobrze.

Moje marzenia.

Dodane 29 PAŹDZIERNIKA 2017 ze strony mobilnej
46
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis użytkownika 1notagain.