Moja litania

1. Jaki jeszcze numer mi wytniesz,   

W którą ślepą skierujesz ulicę,   
Ile razy palce sobie przytnę,
Nim się wreszcie klamki uchwycę,   
By otworzyć drzwi do twego serca,     

Które przeszło już tyle zawałów?     

Czy nikogo nigdy nie obudzą       

W Twym imieniu wydane wystrzały?          

Ref. Nie pragnę wcale byś była wielka,   

Zbrojna po zęby od morza do morza.   

I nie chcę także by Cię uważano   

Za perłę świata i wybrankę Boga!   

Chcę tylko domu w Twoich granicach,   

Bez lokatorów stukających w ściany,   
Gdy ktoś chce trochę głośniej zaśpiewać   
O sprawach, które wszyscy znamy.         

2. Jakim ludziom jeszcze pozwolisz,
    By Twym mózgiem byli i sumieniem?
    Kto z przyjaciół pokaże mi blachę,
    Kładąc rękę na moim ramieniu?
    Czy Twój język nadal pozostanie
    Arcyszyfrem nie do rozwiązania?
    Czy naprawdę zaczęłaś odpowiadać
    Na najprostsze zadane pytania?

    ref.      Nie pragnę wcale...        

3. Ile razy twarz swoją ukryjesz
    Za zasłoną flag i transparentów?
    Ile lat mi będziesz przypominać
    Rozpędzony burzą wrak okrętu?
    Tą litanią się do Ciebie modlę,
    Taka bliska jesteś i daleka,
    Ale jest coś takiego w Tobie,
    Że pomimo wszystko wierzę.
    ...czekam

  ref.      Nie pragnę wcale...  

// B //