Taka pustka. Jedna, wielka przepaść kiedy widzisz jak wszystko, co dawniej sprawiało Ci niewyobrażalną przyjemność nagle przestaje być dla Ciebie ważne. Kiedy wracasz do przeszłości i z przykrością musisz stwierdzić, że już nigdy nie będzie jak dawniej. Że już nigdy nie uszczęśliwisz ludzi w taki sposób, jak udawało Ci się robić to jeszcze parę miesięcy temu. 

Czasem potrzebuję odpoczynku, chwili wytchnienia. Czasem potrzebuję się zatrzymać w miejscu i wszystko przemyśleć. Stanąć i wreszcie nie pędzić. Znaleźć czas na to , co potrzebne, jak i na rzeczy, które mogą wydawać się błache. Ale właśnie tak to jest. Nie zawsze potrafię odpowiednio wykorzystać każdą chwilę. Nie zawsze potrafię zwracać uwagę na innych, na ich losy, cierpienia, smutki czy radości. Czasem muszę podsumować swoje życie. I choć może nic stosownego nie uda mi się wydumać, to śmiało mogę stwierdzić, że było warto.

Każdy niekiedy potrzebuje takiego momentu kiedy może się zatrzymać i złapać głębszy oddech na kolejne nadchodzące problemy i zmartwienia.