Lepsze jutro cz.65

Lepsze jutro cz.65

Następnego dnia wstałam przed 7, ponieważ już dzisiaj musiałam iść do szkoły. Najchętniej to bym została w domu, bo wizja ,że zobaczę Mateusza nie za bardzo mi odpowiadała. Nadal coś do Niego czułam, ale po tym wszystkim nie chciałam Go znać. To tak jak kochać i nienawidzić tą samą osobę. Okropne doznanie. Nie wiedziałam co robić. Zgramoliłam się z łóżka i udałam do łazienki. Wykonałam poranne czynności i wróciłam do pokoju. Sięgnęłam po telefon i zadzwoniłam do taty. 

- Cześć, nie przeszkadzam? - zaczęłam 

- Witaj Haniu, dobrze wiesz, że mozesz do mnie dzwonić o każdej porze dnia i nocy. 

- Cieszę się. Mam do Ciebie prośbę. 

- No to słucham. 

- Wypiszesz mi usprawiedliwienie za wczoraj? Nie chcę, żeby mama się o tym dowiedziała. 

- Nie ma problemu. 

- Fajnie, podrzucisz mi je dzisiaj do szkoły? 

- Mogę być o 7.50 przed budynkiem, pasuje?  

- Dzięki, ratujesz mi życie. 

- W końcu jesteś moją córką. 

- To do zobaczenia- zakończyłam rozmowę 

Zbiegłam do kuchni. 

- Cześć, mamuś.- przywitałam się 

- Hania dobrze, że Cię widzę. Musimy prozmawiać. 

- Teraz? Śpieszę się do szkoły. 

- Siadaj, proszę. 

Posłusznie zajęłam miejsce obok mamy. 

- O czym chcesz porozmawiać? - spytałam 

- Powiedz mi dlaczego nie jesteś z Mateuszem. 

- Mamo.. 

- Córciu proszę Cię. 

- Przespał się z inną. - wyszeptałam i odwróciłam głowę 

- To nie możliwe, Mateusz? 

- Tak mamo. Też nie wierzyłam. 

- Kiedy to się stało? 

- Jak byliśmy na obozie. 

- Tak mi przykro. 

- A ja głupia nadal Go kocham. 

- Potrafisz mu wybaczyć? 

- Nie wiem. - powiedziałam i wstałam - a teraz wybacz idę do szkoły. 

- Podwieść Cię? 

- Nie trzeba, muszę się przejść. 

- Powodzenia. 

- Przyda się. 

Zgarnęłam torbę i ruszyłam do szkoły. Przed budynkiem spotkałam tatę. Odebrałam zwolnienie i weszłam do środka. Niestety pierwszą osobą ,na którą wpadłam musiał być oczywiście Mateusz.

CDN(jutro)