Kioto :)

Miasto na pewno warte zobaczenia, mnóstwo starych zabytków, pałac cesarski, piękne świątynie, japońskie ogrody, parki, ale... No właśnie. 

Wysiadasz na dworcu i nie ma takiego miejsca, gdzie zabiegani Japończycy,  Chińczycy dłubiący publicznie w nosie (serio!) i inni zagraniczni turyści nie trącają Ciebie, Twojej torby, nie patrzą się na Ciebie krzywo, że tak stoisz, że nie biegniesz z nimi, nie dłubiesz w nosie z nimi... A ludzi na owym dworcu naprawdę miliony... Dodatkowo jeśli potrzebujesz dostać się gdziekolwiek, a jesteś osobą, która nie zna japońskiego, to masz za przeproszeniem przejabane. Poziom angielskiego Japończyków jest tragiczny. Albo nie ma go wcale. Nawet osób na recepcji w hotelach. Często też masz tylko japońskie napisy. I chcesz spuścić wodę w kiblu, a nie wiesz jak. Milion guziczków i gdzie tu k*** jest "Flush". (o japońskich wc powinien być oddzielny wpis :P ).

Pierwsze wrażenie nie było zatem najlepsze.

Drugie wrażanie zresztą też. Poszliśmy na metro (dobrze, że mój M. zna japoński i to ogarniał), żeby dostać sie do miejsca, gdzie mieliśmy nocować. W hoteliku czekał na nas.. klaustrofobiczny pokój, w którym nie dało się nawet rozłożyć walizki (trzeba było wyjść na korytarz, żeby dało się ją otworzyć i wyjąć potrzebną rzecz). Łazienki w pokoju brak. Była owszem, do wspólnego użytkiu na całe piętro, ale nieogrzewana (co przy ok. 7 - 10 stopniach na zewnątrz nie zachęcało do brania prysznica). I na dodatek za taki nocleg zapłaciliśmy 3 razy więcej niż w przyzwoitym hotelu w Tokio czy też nowoczesnych pokojach w Osace i Nagoi...

Plusem Kioto było to, że łatwiej było mi kupić samodzielnie jedzenie i cokolwiek przeczytać na produkcie, bo jest to miasto chyba bardziej nastawione na zagranicznych turystów niż inne, i produkty często pod japońskimi napisami miały również napisy po angielsku :)

I jak pisałam, mimo wszystko w Kioto warto spędzić kilka dni. Miejsc do zobaczenia jest naprawdę bardzo wiele. Ale o tym innym razem ;)