Attention

Dwie doby i wyruszam w drogę, w miejsce do którego powracam każdego roku. Nie powiem, ale to miejsce w którym moje myśli, psychika odpoczywa. Potwierdzę, ale tego lata, nie ciągnie mnie aż tak w tamtym kierunku. Na mojej drodzę stanęła bariera, która o dziwo siłą wcale nie próbuje mnie zatrzymać, lecz samą sobą i dlatego tym trudniej mi ruszyć przed siebie. Dziekuję, a dlaczego? Gdyż to miłe, że pośród grona samic i samców, znalazło się jedno ludzkie serce. 

Przechadzam się po tym świecie, czas nieobłaganie mnie goni, zmieniają się czasy i z każdym krokiem uświadomiam sobie, że nie pasuję do tych czasów, jakbym urodził się nie w tych czasach. Powiew wiatru rozwiewa moje myśli w różnych kierunkach, jak myslisz, czy dotrą do Ciebie?  

Jestem cieniem dawnego siebie, ale przez krótką chwilę mogłem czuś się szczęśliwy, dziekuję... 

https://www.youtube.com/watch?v=nfs8NYg7yQM