Nudełe

Dzieje się, dzieje. Tu jest miejsce gdzie mogę to z siebie wyrzucić. Znowu zaczynam wariować, znowu zapętlam się w dziwnej chwili, znowu szukam tego tam gdzie nie powinnam. Znowu. Jakbym się nie uczyła w ogóle na popełnionych błędach, jakbym nie wyciągała wniosków po tym, co przeszłam przez ostatnie lata. Jakbym w ogóle była wtedy nieobecna. Ale tak to już jest. Jak chorujesz to się nawet nie spodziewasz, ze tak długo może być dobrze. Wolisz aby było stabilnie! Stabilnie? Stabilnie to znaczy źle ale jeszcze mam grunt pod stopami.

A masz ten grunt?

Dotykasz go?

Czy jeszcze latasz ponad chmurami?

Teraz? Teraz latam, łapie tą zapętlona chwile. Aby potem z hukiem uderzyć o dno. Taka zasada.

(Czasem mam wrażenie, ze czekam na to, ze lubię ten stan) Dziwne, nie?

Nie wiem od czego to zależy. Bałagan. Moja wrażliwość na cały świat osiąga wysokie poziomy, starczy mi jedno słowo i jest płacz. Ale dalej pamiętam słowa wypowiedziane przez G( o tak, ten kto czyta to pamięta świat inicjałów) płacz oczyszcza. Płacz dziewczyno póki masz czym. A K potem na to Pamiętaj aby się nie odwodnić

I w sumie chciałabym wrócić do tamtych czasów tylko dla tych rozmów, wspólnych chwil. I do wsparcia jakie otrzymywałam. Niestety musiałam dorosnąć, zacząć pracować. Nie mogłam stanąć w miejscu. A teraz choruje na wieczne zmęczenie i brak czasu. A tak bardzo chciałabym się z nimi spotkać.

Nie wiem czy to wszystko co chciałam powiedzieć. Na tą chwile tak, znowu depresyjnie weny dostałam.

I teraz zrobię to co za dawnych lat: przekopiuje tekst, bo boje sie, ze jednak to sie nie załaduje ;)))))

Pa! Do następnego! ;))))