O sobie: Usiadłam na zimnych schodach,
Przy naszej klatce pod blokiem,
I tak się znów zastanawiam,
Czy zjawisz się Tato przed zmrokiem?
Pamiętam jak tu jeździłam,
Jak miałam zaledwie 6 lat,
Jak pierwszy raz się zachwiałam,
Lecz dalej wierzyłam w nasz świat...
Gdy stałam na podium - nie czułam nic,
Co to takiego myślałam - 'amator',
Stawałam na palcach patrzyłam,
Lecz Ciebie nie było tam Tato...
Tłum obcych ludzi mi klaskał,
Nikt nie trzymał mej zbitej dłoni,
Patrzyłam przed siebie w pustkę,
Chciałam Cię tato dogonić...
Lecz jak gonić kogoś kto znika,
Kto goni rękoma nałogi,
Kto mówił wciąż zanim pomyślał,
Wycierał mym sercem podłogi...
Gdy patrzę na swoje trofea,
I wielkie życiowe albumy,
Niczego nie będę żałować,
Tato, ja pękam z dumy ...
