END TITLES

Goodbye My Almost Lover

Chciałam dziś Ci opowiedzieć..
Szczęscie, które raz przyniesione odstaje ponad wszystko.
Jest jak zapach mokrej trawy czy mokrego drewna. Albo jak indywidualny zapach miłości.
Kraków w deszczu. Mamona ze złotych kropel. Tramwaje.
Czerwone niebo, najczerwieńsze, odbite od powierzchni chodnika
Dzisiaj jest taki dzień, że gdybym miała paznokcie, to bym je pomalowała. Na ciemny fiolet.
Literatura w ciemności, skrywana, skryta pod przykryciem nocy. Pod czerwoną poduszką pełną miłości.

Nienawidzę duszności, uwielbiam coca-colę.
Piękne przygotowanie do nicości. Wystarczy chcieć, a tak łatwo jest spaść.
Show. Twoje własne, osobiste show.
Kawa=flow.
-Przestań.
-Zamilcz.
-Wyjdź.

odpowiedzi niesione niesionym pytaniom
spokojne powieki upadłym doznaniom

Cześć, Piękny.
Śniłeś mi się.
Ja byłam Królową, a Ty Królem, moim mężem. Nieśliśmy krzesła, aby poddani mieli na czym spocząć, gdy ich będziemy powiadamiać o naszych zaślubinach i Twojej koronacji. Ty niosłeś krzeseł sześć, ja dałam radę unieść tylko trzy. Nieśliśmy je przez pola i łąki, a na jednej z nich zatrzymaliśmy się, by odpocząć.
Nie wiem, czemu nie dziwiło nas, że to my, Król i Królowa, musimy nosić te krzesła. A potem przyłapał nas Król (czyli jak podejrzewam Twój ojciec), brodaty, sędziwy starzec. I powiedział: -Władcy nie wypoczywają. Ja do jutra pracuję. -Po czym pokazał Nam dziewięć. A 'do jutra', ponieważ od jutra Ty miałeś go zastąpić.
Więc wstaliśmy i poszliśmy dalej.
Opowiedzieć światu o naszym szczęściu.
A. Ty jako Król nosiłeś koronę, a ja miałam dżinsy pod suknią balową, a la koniec średniowiecza.
Przycudowny sen. I przedziwny.

END TITLES (LUSTMORD)