Każdego poranka , każdego popołudnia , każdego wieczoru i każdej nocy wmawiam sobie ze jestem silna , ze nie przejmuje się innymi , ich słowami , gestami , czynami lecz robię to po to by ukryć się przed nimi i przed tym wszystkim co mnie otacza. Ciężko jest żyć samym ze sobą gdy boisz się ludzkich spojrzeń , tez nienawiść , obojętności i braku akceptacji. Na pozór uśmiechnięta , wyrywna , radosna jednak w środku szara mysz która boi się własnego cienia.. dusi się w swoim ciele i nie ma siły by każdego dnia funkcjonować normalnie. Masz rodzine , dom , prace , mężczyznę ale to nie daje radości , zrozumienia. Zamknięta w klatce , zamknięta sama w sobie. Ulga w ciszy i spokoju gdy nie musisz mówić o sobie o tym jak się czujesz. Blokada która jest na moich ustach hamuje wszystko , życie stoi w miejscu te poczucie , ze masz tylko siebie i tylko sama się rozumiesz.. obłęd.