Odnalazłam siebie w Tobie

Przez wszystkie te tysiąclecia ludziom nie udało się rozgryźć zagadki, jaką jest miłość. Na ile jest sprawą ciała, a na ile umysłu? Ile w niej przypadku, a ile przeznaczenia? Dlaczego związki doskonałe się rozpadają, a te pozornie niemożliwie trwają w najlepsze? Ludzie nie znaleźli odpowiedzi na te pytania i ja też ich nie znam. Miłość po prostu jest albo jej nie ma.

chcę patrzeć z Tobą w inną stronę, jednak zawsze widząc to samo.

Wybrałam Ciebie. Z jasnym umysłem, sercem i głową wybrałam Ciebie. Gdybym musiała zrobić to jeszcze raz, też zdecydowałabym się na Ciebie, bez wahania.

To takie głupie czuć się samotnym, choć wokół pełno ludzi.

Dla mnie w tym mieście miejsca zabrakło, zabrakło przyjaciół i sensu zabrakło.

Jej oczy były przepełnione niemą prośbą o pomoc. Nikt nie potrafił zrozumieć krzyku jej źrenic.

Lubię samotność, ale niekiedy mam już dosyć. Wtedy szukam ludzi, by ponownie się zniechęcić.

Wbrew pozorom łatwo kogoś stracić. Schody zaczynają się wtedy, gdy trzeba przyjąć tę stratę.

Znowu sam, znowu smutek gdy Cię przy mnie nie ma. Kolejny dzień mija mi znów bez znaczenia.

 

-wszystko skończy się dobrze.

- masz rację, wszystko się skończy

.i patrzę w te oczy zmęczone jak moje, i co jest ze mną nie tak, że się boję o koniec? Bezsilność spływa po policzku w postaci łzy.

 nie wiem co to jest szczęście, dawno zapomniałam jego smak

Paulaa ;*