Akemashite omedetou gozaimasu

2k24 był najgorszym rokiem w moim życiu. Chociaż od liceum myślałam, że życie to kurwa i jest przejebane to, o borze, jakże się myliłam. 

Itoshii sofu e yasuraka ni nemure kudasai.

Jaki szok, że nadal tu jestem. Mój były lekarz p. byłby autentycznie zszokowany i to po raz kolejny, pewnie znowu powiedziałby "oh, pani Emilio, pani dalej tutaj?". No cóż, więcej się nie zobaczymy panie doktorze, NA SZCZĘŚCIE. Z kilkoma innymi osobami też się już nie spotkam. Jeszcze kilka lat temu płakałam za K., N., niedawno ryczałabym jak jebnięta za S., ale strata ukochanego dziadka, dzięki któremu poszłam na jebaną japonistykę pokonała wszystko i wszystkich, i mnie też. Dlatego 2k24 - pierdol się. 

Czuję się pusty w chuj, na serio
Przeczołgałbym się przez piekło
Tylko po to byś znów był tu, na serio
I choć nie widać na zewnątrz
W środku czuję się pusty w chuj
Znowu muszę się sztucznie uśmiechnąć
Tylko tak umiem ukryć ból

Nie no dobra, bez beki, też jestem w szoku, że jeszcze jestem na tym ziemskim padole. 

Btw. nie sądziłam, że w tym wieku nawiążę z kimkolwiek takie silne relacje, jak z moimi kochanymi dziewczynami z pracy i z A., którego poznałam przez pożal się borze S. chociaż to Ci wyszło dobrze w życiu, gratulacje, nadal jesteś złym człowiekiem, nie jesteś potworem, to byłby komplement, a za dużo pięknych słów ode mnie usłyszałeś. Nieważne. Życzenia noworoczne i rozmowa z E. w robocie, J. oraz A. przez wiadomości doprowadziły mnie do wzruszenia. Dawno nie uroniłam łzy ze szczęścia, dziękuję, kocham.