zdjecie hehe

siedze sobie na lapku, ogladam discovery science i rozkminiam

to dziwne, ale czuje sie jakbym byl historia i zataczal kolo

wydawalo mi sie, ze nie wroce do pewnych rzeczy z przeszlosci, ale wiem, ze niczego nie moge byc pewien

ale nie wiem, dlaczego dzieje sie tak, jak wlasnie sie dzieje

nie wiem dlaczego zaczynam zamykac sie w sobie

nie ma juz osob, z ktorymi rozmawiam o tym co ostatnio rozkminialem,

prawie w ogole z nikim nie rozmawiam

wszystkie codzienne problemy, te mniejsze i wieksze, chowam gleboko w sobie

moze nie ma w tym nic zlego?

w koncu przez spory okres czasu bylo kilka osob, ktorym moglem powiedziec wszystko, ale to nie rozwiazywalo ww. problemow

wydaje mi sie, ze zamiast rozmawiac, powinienem przejsc do dzialania.

nie zadawac glupich pytan typu "od czego zaczac?"

"gdzie poczatek?"

nie zastanawiac sie, tylko zaczac dzialac

nie myslec nad konsekwencjami ani ewentualnym ryzykiem

jest ryzyko, jest zabawa

jak moge cokolwiek zyskac w swoim zyciu, jesli nie ma niczego, co moglbym stracic?

dopiero, gdy zauwazamy, ze cos jest ulotne i nietrwale mozemy dostrzec prawdziwa wartosc owej rzeczy.

a dla mnie wszystko jest stale.

nie, wroc.

bylo.  :)

i jeszcze poki pamietam

http://www.formspring.me/ziohh