wierzba.

A wracając z tego miejsca obiło mi się o uszy, że On mnie kocha. I musiałam wypłynąć na nieznane wody, bez koła ratunkowego. Ale tam już nie pomogłoby nawet ono. Tam już nie ma nic. Jest To, czego ,,nie ogarniesz". Zresztą..to jest już inny wymiar. Cofnijmy się o tydzień.

           Mary wchodząc do sklepu miała zamiar kupić tylko kawę. Obeszła stoisko z herbatami, pieluchami i artykułami dla niemowląt i dzieci ,,Sandy miała by już 4 lata.." -pomyślała. I mała łezka spłynęła po jej zbolałym policzku. Wreszcie dotarła do stoiska z kawą. Kawa czarna, kawa zielona, kawa z dodatkiem chilli, kawa mielona, kawa ziarnista, kawa light, kawa...

Stała tam dobre dziesięć minut. Nadal bez kawy. Spoglądnęła na zegar sklepowy. Za osiem dziesiąta. Zaraz zamykają. Zerknęła na kasę. Otyła kasjerka nerwowo stukała palcami o blat biurka, drugą zaś ręką podpierała brodę. Ochroniarze z niecierpliwością czekali na zamknięcie sklepu, raz po raz patrząc na spóźnioną i niezdecydowaną klientkę. Dziewczyna zauważyła to pełne wyrzutów spojrzenie i zmusiła się do wyboru najtańszej kawy. ,,Ostatnio sporo zaoszczędziłam" - powiedziała do siebie macając szeleszczący banknot o wartości  pięciu euro. ,,Na pewno stać mnie na coś jeszcze" Spuścila wzrok na podłogę i posuwistym krokiem udała się do osobnego stoiska z alkoholem. Brandy, wódka, rum, tonik.. Mary dopiero niedawno zasmakowała takich trunków. Zawsze zadowalało ją najtańsze piwo z automatu. Wzięła najdroższą E&J brandy i z obojętną miną podeszła do kasy. Kobieta może nie spostrzegła by młodego wieku dziewczyny, gdyby nie była ona ostatnim klientem. Podniosła wzrok i z drwiącym uśmieszkiem zapytała:

- Dowód osobisty Pani ma?

- Mam
-Proszę mi pokazać.
-Nie mogę

-To ja nie mogę Pani tego sprzedać

-Proszę! - wykrzyknęła Mary trochę za glośno, bo ochroniarz się pleląkł - To znaczy, zapomniałam wziąć go z domu. Niech mi Pani to sprzeda.

- Ile masz lat?

- Osiemnaście, skończone. - Skłamała. Właśnie dziś kończyła siedemnaście lat.

- Kiedy?

- Dwa miesiące temu. Piąty wrzesnia

- Dziś jest jedenasty listopada

-Tak wiem. 

Kobieta za ladą trochę zaniepokojona, ale wreszcie sprzedała nastolatce alkohol. Mary wyszła ze sklepu bez większych problemów. Przy wyściu ochroniarz dzwinie się na nią patrzył. Dziewczyna przypuszczała, że to bardziej ze względu na jej biust, niżeli z obawy o jej zakupy. Rozmiar jej piersi był bowiem czymś, czym nie można było się nie pochwalić. Mary jednak nie zwracała na to uwagi, odkąd w czwartekj klasie starszak, Billy Cornes zrobił jej zdjecie w damskiej toalecie, kiedy Mary przebierała się na wf. Zdjęcie do tej pory krąży po internecie i pamięci znajomych. Przysiadła za murem jej ulubionego sklepu z książkami i upajała się błogim smakiem brandy. Dopóki jakaś grupka facetów z domu poprawczego nie zaczęła jej zaczepiać i obmacywać. Było ich aż sześciu, więc nie było mowy o równych szansach. Mary rozluźniona już działaniem alkoholu, nie do końca wiedząc co robi wstała i zamaszyście uderzyła największego dryblasa swoją do połowy pełną E&J. Po czym uciekła do parku Monscheel. Wiedząc już, że zgubiła ogon upadła na pokrytą reztką śniegu trawę i zaczęła się śmiać bez opamiętania. Śmiała się bardzo długo, aż zabrakło jej tchu. Gdy poczuła, że nie czuje nóg od zimna, miala na sobie bowiem dresy i letnie buty, wstała i na chwiejnych nogach podreptała w kierunku głównej ulicy. Nagły blask oślepił jej zabajone oczy i usłyszała potężny huk. 

            Mary miała wszystko. Jedensatego listopada o godzinie jedenastej pięć straciła wszystko co miała, by móc zyskać coś lepszego. Wykorzystała swoją okazję?