Żyję.

Jestem, ale dalej latam. Leże. Za półtora tygodnia wróci system "zamkniętej wieży i komputera".. Dlatego staram się naciceszyć, ile moge moją pozorną wolnością. Wspominałem nie raz, że mój blog jest miejscem dla wylewania frustracji.. Co ja bym bez niego zrobił, komu coś opowiedział. Jak się wkurwiam, siekam myśli tak mocno w głowie, że cięzko opisać... Nie wiem. Może ładnie obrazując, czuję się, jak Holoubek w Wielkiej Improwizacji. Ależ stop! Przecież ja jestem egoistycznym jedynakiem, który chce zabawkę. Dość mam was. Jak wyspowiadam, że nie mam tego czego bym chciał, albo napominam o niespełnionych, bardzo prostych, marzeniach - mówicie - " wszystko zależy od Ciebie, idz i coś zrób, zawalcz o swoje!". Gdy w końcu ide i tak oto czynie, wysłuchuję o moim szkaradnym egoizmie. Zdupcajcie hipokryci, wasze rady niech także zdupcają, sami jesteście egoistami. Każdy nim jest.