No to teraz ja...

Dzień dobry, witam, cześć, bądź czołem!

Nadszedł czas, abym i ja zrobiła Ci włam.

Dlaczego?

Hm... skrócę to do kilku faktów:

1. Praca jest na tyle ciężka, że siedzę w internetach i czytam Twoje posty.

2. Kusiło mnie, aby to zrobić.

3. Bo jesteś mój no i również masz dostęp do mojego bloga xD

4. Because fuck you I love you

No tak, nie będzie to długa notka, nasycona melasą i tęczą, zresztą znasz mnie.

Awięc, mordeczko moja ukochana...

Tak sobie myślę, że przez fakt, że znamy się krótko nie mamy żadnych zdjęć T^T

To niech będzie fuckface!

Poznawszy cię przez Nokiego, stwierdziłam że błahe sytuacje takie jak wyjście do znajomych może mieć bardzo pozytywne oraz uszczęśliwiające duszyczkę rezultaty.

Nie żałuję tego, że owego dnia się tam wybrałam.

Pomimo innych planów skusiłam się i nie dosyć, że świetnie się bawiłam to jeszcze poznałam takie kochane Pepiątko jak Ty.

Blah blah blah...

W monolog niestety nie wpadnę, czasu mało, a i z pracy kiedyś trzeba wyjść.

W ogóle to nawet dosyć zabawne, że pomimo tylu okazji do poznania się jak przykładowo Woodstock, nie udało się nam tego dokonać.

Nie powiem, żeby mnie to jakoś martwiło, bo być może wtedy nie miała bym okazji lepiej Cię poznać.

Rzekłabym, że czas mi sprzyjał (chociaż raz) i teraz Cię mam.

A JEDNAK, UWAGA CUKIER!

 Dziękuję, że wepchnąłeś się z butami, kotem i stonerem chociażby do cząstki mojego życia.

Ba!

Dzięki Tobie mobilizuję się do zmian! (co się ze mną stało?/co ze mną zrobiłeś?)

No nic, koniec włamu.

Napisałam się, no i jutro się widzimy ofkoz <3

Wiesz co?

Tak łatwo cię nie oddam, mru.

Po prostu bądź.

Dziękuję za uwagę.

Z poważaniem, Kotałke.