feeling.

Opisywałam bitwę pod Grunwaldem, powstanie warszawskie i rewolucję lutową. Zgubiłam gdzieś życie między O, a P; między apostrofą, a metaforą; między wycinkiem z gazety a, fragmentem książki...

Mała dziewczynka robiąca fikołki na trzepaku, samotnie skacząca po drzewach. W koło niej: egocentryczna babcia ze skradzionym, skretyniałym psem; król uprawiający role; lesbijka żądna krwi i panna marząca o wyjściu za maż przed trzydziestką. Każdy z nich odegrał swoją rolę. Każdy wbił w plecy dziewczynki jedną, malutką, różową szpileczkę. Każdy zostawił po sobie jakiś ślad. Zranili ciało, duszę i prawego palca u stopy.

"Jak łatwo może człowiek popsuć szczęście drugim

W jednej chwili, a życiem nie naprawi długim.!"

Ks. X w. 524, 525

Dostaliście, czego chcieliście, teraz możecie zejście ze sceny, spektakl skończony.!

Słowa są jak kwas.