"To, co czuję jest dla Ciebie nieużyteczne, wiem. Ale kiedyś będziesz miał wiele rzeczy za sobą i mało przed sobą. Będziesz może szukał wśród wspomnienia jakiegoś oparcia, czegoś, od czego zaczyna się rachubę lub na czym się ją kończy. Będziesz już całkiem inny i wszystko będzie inne, i nie wiem, gdzie będę, ale to nie ważne. (...) Pomyśl wtedy, że mogłeś mieć moje sny i głos i troski i nieznane mi jeszcze pomysły. I moją niecierpliwość i nieśmiałość, że w taki sposób mogłeś mieć świat po raz drugi. A kiedy będziesz tak myślał, nie ważne będzie, żeś nie umiał, czy nie chciał tego mieć. (...) Ważne będzie tylko, że byłeś moją słabością i siłą, utratą i odzyskaniem, światłem, ciemnością, bólem to znaczy życiem& Będziesz trwał w pyle, w który zmieni się moja pamięć zatrzymana na zawsze, silniejsza niż czas, niż gwiazdy, silniejsza niż śmierć& (...) Milczysz? To dobrze. Nie mów zapomnij. Nie mów tak. Jesteś przecież rozumnym mężczyzną. Więc gdybym zapomniała, to nie byłabym już ja, bo Ty wszedłeś we wszystkie moje rzeczy, zmieszałeś się z najdawniejszymi wspomnieniami, doszedłeś tam, gdzie nie ma jeszcze myśli, gdzie nie rodzą się nawet sny. I gdyby ktoś wydarł Cię ze mnie, zostałaby pustka, jak gdyby nigdy mnie nie było& (...) Chciałam o Tobie zapomnieć, jednak gdy patrzyłam na Błękitną Ziemię, było tak, jakbym patrzyła na Ciebie. Bo Ty jesteś wszędzie, gdzie patrzę".
Wszyscy jesteśmy tylko ludźmi, prawda? Każdy może popełnić błąd, może się pomylić. Nie znamy samych siebie, więc dlaczego mielibyśmy znać innych, polegać na nich? Chcemy szczęścia, a szukamy go w czymś ulotnym. Mówimy o miłości, a czy ktokolwiek z nas jej zaznał? Bo co może wiedzieć o niej człowiek, który kolejnej już śpiewa te same teksty? Który potrafi spoglądać na innego człowieka tak samo jak na jego poprzednika. Któremu miłość na wieczność zdarza się kilka razy w krótkim czasie? Po co są te sentymenty, szklane oczy, wewnętrzny ból skoro za tydzień, dwa wszystko rozkwitnie z nową osobą. Czy nazywając rzeczy w tych obowiązujących słowach nie powinniśmy użyć słowa -zabawa? Ile czasu jeszcze zajmie ludziom pojęcie tego, że zabawki są do zabawy, a nie ludzie. Nie jesteś wstanie dać z siebie więcej? To nie dawaj nic. Słabością wielu jest naiwność. Męczarnią nadzieja i wiara.