316

Oda do jednego Miejsca

Oda do Domu

.

Ufaj, Córko ...

.

Mk 4,37-40

"I zerwała się gwałtowna burza,

a fale wdzierały się do łodzi,

tak iż łódź już się wypełniała.

A On był w tylnej części i spał na wezgłowiu.

Budzą Go więc i mówią do Niego:

-Nauczycielu! Nic Cię nie obchodzi, że giniemy?

I obudziwszy się, zgromił wicher i rzekł do morza:

-Umilknij! Ucisz sie!

I ustał wicher, i nastała wielka cisza.

I rzekł do nich: 

-Czemu jesteście tacy bojaźliwi? Jakże to, jeszcze wiary nie macie?"

...

Mam przepotężną ochotę

Już się więcej nie bać.

Tak po prostu.

Mieć pewność zamiast tylko wierzyć.

Wiedzieć zamiast snuć domysły.

Przewracać oczami, gdy tylko ktoś powie

To niemożliwe.

Opowiadać

Z radością

Pewnością

Przekonaniem.

Nie tłumić języków

Nie blokować widzeń.

Przestać

Wreszcie

Myśleć

Co sobie pomyślą.

.

Zaczęłam od wczoraj.

...

Czuję, że znowu się powtarzam

Że Ty

Że Zawsze

Idealny czas

Idealny plan

Idealne wszystko

Ale tym razem to aż słów mi brak

Więc zakończę tutaj.