_____________________________________________________________



 ' Iść, ciągle iść w stronę słońca
W stronę słońca aż po horyzontu kres
iść, ciągle iść tak bez końca
Witać jeden przebudzony właśnie dzień
Wciąż witać go, jak nadziei dobry znak
Z ufnością tą, z jaką pierwszą jasność odśpiewuje ptak

Iść, ciągle być w tej podróży
Którą ludzie prozaicznie życiem zwą
Iść, ciągle iść jak najdłużej
Za plecami mieć nadciągającą noc
Z najprostszych słów swój poranny składać wiersz
W kolorach dwóch raz zobaczyć to co niewidzialne jest

Iść, ciągle iść, trafiać celnie
W zawianej piaskiem trawy ślad
Być sobą być niepodzielnie
Oczami dziecka mierzyć świat
Iść, ciągle iść w stronę słońca
W stronę słońca aż po horyzontu kres '


______________________________________________________________


Powoli zaczyna się nowy etap mojego życia.


Mam mieszane uczucia. Obawa przed nieznanym, odrobina podniecenia i żal,
że skończył się , wspaniały z resztą, okres w moim życiu.



_____________________________________________________________


a tak z innej bajki...
jestem egoistką
...i źle mi z tym.


_____________________________________________________________


Tak to już bywa, jak człowiek za długo przebywa sam ze sobą
i zaczytuje się w ' Harrym Potterze'.
Polecam każdemu, kto chce się oderwać od szarości życia,
a przeczytał już 'Kubusia Puchatka' i 'Akademię pana Kleksa'.



______________________________________________________________


i ja mam być studentką?
PARANOJA!