aniołek.

"  'Różnica między człowiekiem,
a aniołem jest jasna.
Anioł jest głównie w środku,
a człowiek jest głównie z wierzchu'   
Tak mówiła sześcioletnia Anna, zwana czasem Myszką, Ptaszyną, albo Szczęściem. Mając pięć lat, Anna znała już doskonale cel istnienia, rozumiała, co to jest miłóść i była osobistą przyjaciółką i pomocnicą pana Boga.  "

                                                                                                                                  Fynn

Ledwo wszeła do domu zobaczyła swój promyk Słońca. Twarz aniołka stała na środku korytarza, miała szeroki uśmiech z zaciśniętymi młodymi ząbkami i klaskała w dłonie. Mały brzdąc -  Maja. Czekała, bo chciała być ostatnia. Wiedziała, że gdy tylko szarooka blondynka przywita się z pozostałymi domownikami, to Mała będzie mogła mieć ją już tylko dla siebie. I tak było. Maja czekała na znak. Duża gdy tylko ukucnęła i otworzyła ręcę do powitania.. już ją miała przy sobie. Studentka dostrzegła dużą, kolorową, błyszczącą się choinkę, a na przeciwko niej dwa krzesła. Pomyślała:'  Po co przy choince dwa krzesła? '. Spojrzała pytająco na mamę,ale zanim zdążyła odpowiedzieć, Maja już ją wypzedziła wskazując palcem na drzewo i krzycząc: ' Tam! Oć tam! Nisi oć! '. Szarooka nigdy nie była asertywna, zwłaszcza wobec swojej słodkiej siostry, więc nie mogłaby odmówić i tym razem. Tradycja. Maja usiadła na jednym krzesełku, wptrywała się w Dużą. Po chwili klepała w siedzenie obok. Blondynka była w szoku, ale usiadła. Mała od razu się wyprostowała. Patrzyła przed siebie, w pełnym skupieniu, jakby nie mogla przegapić ani jednego blasku pombki, ani jednego połysku łańcucha. A Duża wpatrywała się w nią. ' Jak Ona szybko urosła.' ,powoli przeniosła swój wzrok na szklaną kulę, złapała, zakręciła nią i od razu spojrzała na Maję. Mina Małej była niezastąpiona, jabky chciała powiedziec: ' ojej! widziałaś to?!' Studentka zaśmiała się i postanowiła, że musi zdjęcie. Maja troszkę zawstydzona, uległa prośbom siostry.