Zaczął się kolejny w moim życiu Wielki Post. Wczoraj (Środa Popielcowa), ksiądz na homilii powiedział: "To jest już kolejny Wielki Post w naszym życiu...". A mi przyszła do głowy taka myśl, że teoretycznie to jest mój 22 Wielki Post, ale w praktyce były dwa, góra trzy.
Wielki Post to nie tylko postanowienie, że nie będzie się jadło słodyczy lub piło alkoholu. Te postanowienia mają mieć swój efekt duchowy, a nie fizyczny, jak nie możesz wytrzymać bez piwa i chodzisz rozdrażniony i na wszystkich warczysz to lepiej postanowić sobie coś duchowego; coś, co pozwoli nam duchowo przeżyć Wielki Post. Więc lepszym postanowieniem będzie znalezienie czasu, aby iść na Drogę Krzyżową, zrobienie dobrego uczynku, chodzenie na "Gorzkie Żale". Umartwianie się też jest ważne, ale musi iść w parze z modlitwą, inaczej nigdzie nas nie doprowadzi.
Bp Ryś idealnie to określił. 
Wielki Post to głód Boga. To jest czas, kiedy mamy tak naprawdę zatęsknić za Bogiem. Mamy sobie uświadomić nie tylko swoją grzeszność, ale to, że Bóg nas kocha pomimo to  i czeka, aż do Niego przyjdziemy z naszym duchowym trądem, bo On nas przyjmie, tylko my musimy dać Mu na to szansę, aby On wszedł w nasze życie.