Kolejne z mojego pamiętnika. /Emi.

 -Przytuliłabym Cię, ale dla tej, którą kochasz to się nie zbyt spodoba.

-Zezłościsz się, że mnie przytulasz?

-Tęskniłam i to bardzo.

-Napewno nie aż tak bardzo.
-Nie przespane noce, brak apetytu, łzy... mam dalej wymieniać?
-Nie, głuptasie Ty mój, też tęskniłem i też bardzo mocno.

-Ja po prostu boję się, że Cię stracę.

-Nie bój się, bo tak nigdy sie nie stanie.

Mimo, że nie jesteś mój, to tęsknię i kocham bardziej niż ta Twoja plastikowa pusta lala.

Został moment, ostatnia nasza wspólna chwila, a więc chcę abyś wiedział, że bardzo ale to bardzo Cię kocham, 90% moich snów jest o Tobie, 75% moich mysli to Ty. Wiele nie przespanych nocy było na rozmyślaniu czy to wszystko ma sens. Nie wiem jak z Twojej strony, ale z mojej ma wielki, ale to bardzo wielki sens.

Jestes moim tlenem, gwiazdą na mym niebie, słońcem w ciągu dnia, całym światem, serccem, które bije.

Ta pani nieidealna o zieolo-szarych oczach, z bólem na twarzy, rozczarowaniem w sercu i bardzo wieloma wadami szuka swojego niebieskookiego sensu życia. 

Twój uśmiech i te urocze spojrzenie jest jak przepustka do lepszego świata.

Ta dziewczyna w starych spodniach i za dużej koszulce, kocha Cię jak nikt inny.

Lubię koszulki, najbardziej męskie, najbardziej Twoje.

Nie rozsądne z mojej strony jest to, że tęsknię, za Tobą, chociaż tak naprawdę nigdy nie byłes mój. Mimo to kocham Cię najbardziej i najmocniej jak sie da na świecie.

Jej cały świat mieścił się w jego niebieskich oczach.