Hej bracie..
Co tam? Przepraszam, że wczoraj nie dodałam wpisu, ale no nie mam tyle czasu, byś miał je codziennie.. Jestem tu, by uświadomić ci,  jak długą już drogę przeszliśmy, aby dojść do tego co mamy teraz. Że nie potrafimy już bez siebie żyć. Naprawdę dziwnie byłoby budzić się bez sms-a od Ciebie na dzień dobry i mimo, że czasem mnie tym budzisz, nie potrafię się na Ciebie złościć. Owszem, czasem straaasznie mnie denerwujesz i mam ochotę Cię bić  to i tak Cię uwielbiam! Tylko Ciebie moja mama tak bardzo lubi, tylko Ciebie uważa za członka rodziny, tylko Ty jesteś zawsze. Tylko Ty wyśmiewasz, wkurzasz, używasz siły, ale też tylko Ty uśmiechasz się tak, że robi mi się ciepło na sercu i cieszę się, że Cię mam.  Pewnie, jedź sobie, zostaw mnie, nie pisz. A co. Ja Cię za to zanudzę jak bedziesz to czytał, bo zostały mi jeszcze 83,0% notki. nie wiem czy zapisze wszystko, bo po pierwsze nie jestem tak dobra, po drugie w połowie wymiękniesz! Ale nie, żębym w Ciebie nie wierzyła, bo wierzę!  Nie wyobrażam sobie, że nagle mogłoby Cię zabraknąć jak znów załąmałabym się pod natłokiem szkoły, czy po prostu chciałabym z Tobą pogadać, o niczym , jak zawsze. Dlatego błagam, nie zmarnujmy tego. Wierzę w nas! Jeżeli wytrwałeś jestem z Ciebie baaaaaaaaaaardzo dumna! Jak zawsze. .  I napisz do mnie wreszcie, bo tęsknota jest niezdrowa. Widzisz jak się o Ciebie martwię? Naprawdę chce byś wiedział, że nie pozwolę Cię skrzywdzić, zranić, bo jesteś mój i masz być szczęśliwy od czubka mokrego nosa po merdający ogon! Z kim Ty się zadajesz ja się pytam? Kiedyś lubiłam robić szalone rzeczy, żyć pełnią życia, cieszyć się każdym dniem Kiedyś lubiłam kręcić się bez opamiętania w koło kiedy padal ulewny deszcz, w obcislej koszulce, która pod wplywem wilgoci przyklejala mi się do ciała...  Kiedyś lubilam łazic po lasach, wspinać się na mury i drzewa by podziwiać piękny świat Kiedyś lubilam leżeć na piasku i sluchać szumu fal, nie przejmować się niczym Kiedyś lubiłam prędkość jadąc samochodem i szybkie życie Kiedys lubilam spacerować nocą, patrzeć w niebo Kiedys lubilam się uśmiechać i głośno śmiać Kiedyś byłam niezależna, potrafiłam doskonale sama sobie radzić Kiedyś bylam kimś innym...Ktoś spędza z kimś całe swoje życie... A może ograniczę się... Powiedzmy, są ze sobą pięć... dziesięć lat... są bardziej lub mniej szczęśliwi... kochają się, czy kochali... bez tego na pewno nie byliby razem tak długo... czy razem? to też temat na odrębne zagadnienie... jak wygląda "bycie" z kimś... czasem ogranicza się do wspólnych spotkań, czasem wspólnego zamieszkiwania, innym razem zamyka się w formie mniej lub bardziej formalnego związku... ale nie w tym rzecz... losy różnie się układają... pary albo nie były dla siebie przeznaczone... albo po prostu nie wytrzymały ze sobą... rozstanie... stopniowe, nagłe, w przyjaźni, w desperacji... i pozostają... dwie, niezależne jednostki, single.

A przyjaźń? Z tobą? Ona nie zniknie nigdy, pod warunkiem, że oboje będziemy ją pielęgnować...

,,Nieprzypadkowo nazywam Cię bratem, to jest ważne jak pierwsza miłość.
Mamy inną matkę, adres, ale dla mnie jesteś rodziną.
Poważnie, nie ma nic ponad, dobrze znasz mnie, bez jednego słowa,
Bez żadnego 'ale' wiesz jak zapanować nad moim strachem, sam bym nie zdołał."