Coraz trudniej nam okazywać emocje i o nich rozmawiać. Przerzucam sobie wieczorkiem kanały a tu trafiam na cudowny kanał POLOTV  :) Teledyski z lat 90 oryginalny wygląd jakiś wąsik, fikuśne bluzeczki, specyficzny makijaż i coś jeszcze taka radość błysk i szczerość w oczach i zachowaniu. Mimo że mamy znajomych, kolegów, koleżanki, przyjaciół i rodziców z którymi możemy porozmawiać teoretycznie o wszystkim pod wpływem filmów zmieniającego się świata piosenek dusimy to w sobie a jak zaczynamy rozmawiać nie dochodzimy do sedna tego co faktycznie nas boli. To się nawarstwia i gdy uświadomimy to sobie jesteśmy na takim etapie że bardzo trudno o niektórych kwestiach mówić więc szukamy jakiejś odskoczni bo chcemy odreagować. Ile razy zrobiło się lżej po rozmowie o jakichś banałach taak tylko jak się przed kimś przyznać do błędu czy o zgrozo do słabości i obaw? Znalazłem cudowne ujście myśli.. na kartce to jednak inaczej wygląda, piszemy, czytamy, zastanawiamy się, skreślamy, piszemy dalej tylko jak taka pokreślona kartka wygląda? Tutaj napisze przeczytam nie pasuje usune i elegancko mimo że bezładne te myśli i jednak nie oddają w pełni a przynajmniej nie tak jak chce rzeczywistości z głowy to jest lepiej.