536.

http://www.youtube.com/watch?v=W79dvk2hZ0Y

Opowiadanie od : www.photoblog.pl/tworczosczserca

Strach. Tak, odczuwam go codziennie gdy się budzę i kładę spać. Boje się ze to co do tej pory osiągnęłam, to co dostałam od losu zostanie mi odebrane w jednej chwili, w jednej najkrótszej sekundzie. Rodzina, przyjaźń, miłość.. to wszystko mam. A jednak się boję. Wiem jaki los jest niesprawiedliwy i jak lubi sobie żartować z człowieka i jego uczuć, zdążyłam sie już o tym przekonać. Pewnie myślicie, że jestem nienormalna, że nie potrafię sie cieszyć tym co mam, że inni nie maja nawet jednej z tych wartości i oddaliby za to wiele. Mylicie sie. Jestem szczęśliwa, cholernie szczęśliwa. Mam rodzinę, która mnie kocha. Przyjaciół którzy są zawsze przy mnie i akceptują mnie taka jaka jestem. I Jego.. który kocha mnie tak bardzo jak ja Jego. Który jest moim małym promyczkiem nadziei na lepsze jutro. Jest moim szczęściem, całym pieprzonym światem i życiem. Powodem mojego uśmiechu, człowiekiem, za którego dziękuje codziennie Bogu. Dalej myślicie ze nie doceniam tego co mam? Po prostu akceptuje rzeczywistość, wiem jak jest i dlatego każdego dnia odczuwam strach ze przyjdzie kiedykolwiek mi to stracić. Nie jest to jakaś obsesja czy coś niekontrolowanego. Jest to jakaś mała iskierka niepewności, ale ona jest zawsze, choćby nie wiem jak idealne mielibyście to jestem pewna ze każdy z Was czul kiedyś strach, ze kiedy mieliście w ramionach swój cały świat, kiedy z przyjaciółmi sie wygłupialiście czuliście sie szczęśliwi, tak bardzo szczęśliwi, ze aż sie baliście. Ja to własnie czuje codziennie. Jestem realistka. Wiem jak w życiu bywa, ze nieraz coś trzeba stracić aby co innego zyskać. Ze po słońcu zawsze przychodzi deszcz i odwrotnie, ze nie zawsze jest kolorowo, raz są wzloty a raz upadki.Czasem mniejsze, a czasem większe. Ta krótka notatką chce Wam drodzy czytelnicy uświadomić, i powiedzieć, że w życiu trzeba cieszyć sie z każdej najmniejszej chwili i doceniać to co sie dostało od życia, lecz wiedzieć także, że to co się aktualnie posiada nie zawsze będzie do nas należało. Wtedy po stracie nie będzie tak bolało, będziecie cierpieć, ale serce nie zostanie rozerwane. Będziecie szczęśliwsi żyjąc takim życiem.

Anonimowa