Każdy szuka szczęścia choć tak często gubi gdzieś po drodze je
'Świat jest dużo mniejszy niż przypuszczałam. Ulice biegnące między domami bardziej łączą nas niż dzielą. Ściany domów, nasiąknięte codziennymi marzeniami nie dają wyłączności na samotność. Chcąc, nie chcąc - musimy czasem przejść przez próg, choćby tylko po to, by nie umrzeć z głodu. Wchodzimy wtedy w powietrze, którym ktoś już oddychał. Depczemy chodnik, który deptało przed nami tysiące takich jak my i zauważamy, że wcale nam to nie przeszkadza. Tracimy poczucie inności i ze zdziwieniem zauważamy, że ciągle jeszcze jesteśmy - wśród nam podobnych. A to, co czujemy, to jacy jesteśmy jest najcenniejszą rzeczą jaką mamy, bo to wypadkowa wszystkich i wszystkiego, co nas w życiu spotkało. Tego (być może na szczęście) nie tworzymy sami. Dlatego właśnie za to można nas kochać albo nienawidzić...'
zdjęcie jest zwyczajnym efektem nudy.
:)