piękna Kristen

mam wrażenie, że mnie nie lubią.

ale to dobrze. ja też ich nie lubię.

ja nawet nie chcę ich lubić.

wolałabym posiedzieć z boku niż rozmawiać o byle czym, śmiać się z byle czego, mówić byle co. wszystko bez wartości.

wplątałam się w grono pewnych osób i nie mogę ich odstawić.

wolałabym, żeby jawnie mnie nienawidzili niż ukrywali to tak nieudolnie.

czasami chciałabym pozostać wewnątrz mojej matki i nigdy nie wyjść

nawet nie wiem czemu o tym myślę.

bez sensu.

nie mogę tego robić, wiesz.

nie mogę wziąć tego kawałka metalu.

albo wezmę go.

bo nienawidzę siebie tak bardzo.

i powinnam być ukarana.

chyba już jestem.

ta świadomość własnych myśli mnie przeraża.

i ta ogromna nieświadomość własnego ja.

boję się.

SIEBIE.